قدس آنلاین- بر اساس این مطالعات، مغز فرد سالم تفاوت‌های سطح انسولین در خون را تشخیص داده و متناسب با آن عمل می‌کند. پس از صرف غذا، انسولین در پی افزایش گلوکز خون بسیار بالا می‌رود و مغز متوجه می‌شود که باید سطح مصرف انرژی را افزایش دهد زیرا بدنی که تازه ریزمغذی‌ها را دریافت کرده، نیازی به ذخیره سازی کالری ندارد. این فرایند به قهوه‌ای شدن چربی موسوم است. در واقع سلول‌های چربی بدن از چربی‌های سفید که مسئول ذخیره سازی انرژی بوده و معمولاً در ناحیه شکم، ران و اطراف اندام‌های داخلی وجود دارند به چربی قهوه‌ای تبدیل می‌شوند که مانع از این ذخیره سازی و بر عکس سوخت و ساز می‌شود. چربی قهوه‌ای برخلاف چربی سفید محل ذخیره چربی نمی‌باشد و تنها محلی برای تولید حرارت است که از طریق خون به همه قسمت‌های بدن می‌رسد. این سلول‌های چربی با انتهای اعصاب سمپاتیک ارتباط برقرار می‌کنند و بنابراین تحریک آن‌ها به طور مستقیم توسط اعصاب خودمختار انجام می‌شود. این در حالی است که پس از مدتی گرسنگی، مغز تشخیص می‌دهد که انسولین خون کم شده و در نتیجه به چربی‌های قهوه‌ای فرمان می‌دهد تا برای تسهیل ذخیره سازی کالری به چربی‌های سفید تغییر شکل پیدا کنند.

مغز افراد چاق به موقع نمی‌تواند این فرایند را کنترل کند؛ در نتیجه مصرف انرژی پس از غذا خوردن بیشتر نمی‌شود، کالری دریافتی به جای سوخت و ساز ذخیره می‌شوند و چاقی فرد را در پی خواهد داشت.

شناخت این مکانیسم به دانشمندان کمک می‌کند تا اقدام‌های بهتری برای مقابله با چاقی به عنوان یکی از معضلات دنیای امروز به کار گیرند.

منبع:www.Top Santé.fr

ترجمه- مریم سادات کاظمی